درباره درک کردن مردم

درک کردن مردم

▫️✍رضا طالب

همین چندسال پیش درست یادم نیست ؛ کی ؟ ولی بهمنش را خاطرم هست . چون حوالی جشن تولدم بود ؛ یادم هست هنوز کرونا هم نبود به هر حال هر چه بود بهمن ماهی بود که در جلسه ی غیر رسمی برخی فعالان نشریات دانشجویی شرکت کردم و آخرِجلسه برایشان حدود نیم ساعت حرف زدم.

در آن جلسه به واسطه رسمی نبودن جلسه تقریبا هر کسی با هر اندیشه ای شرکت کرده بود من دوست داشتم هر کس راحت حرفش را بزند و تقریبا هر دانشجویی با هر مرام و تفکری به اینجانب منت گذاشته بود و تشریف آورده بود تا درد و دل هایش را راحت بگوید از دانشجوی ارجمندی که یک نشریه داشجویی توقیف شده با تفکرات نزدیک به سلطنت مشروطه داشت تا دانشجوی به شدت مذهبی دیگری که یک اصولگرای دو آتشه بود و او هم نشریه دانشجویی مختص به خودش را داشت.

نکته جالب و از عجایب روزگار در آن جلسه این بود که این دو بزرگوار که دشمن قسم خورده هم بودند علیرغم دشمنی عمیقشان با هم هر دونفر به اینجانب ارادت ویژه ای داشتند ! در همان جلسه بعد از عمری به یک نقطه اشتراک دیگر هم رسیدند که آن هم مخالفت با حرف های من در همان جلسه بود! خوب یادم هست به این دو عزیز گفتم این سلاحی که شما دو بزرگوار برای دفاع از قرائت خودتان و از تفکرتتان ساخته اید و آن زرادخانه ای که ازش سلاح وام می کنید ایراد دارد ؛

شما دانشجویانِ سیاسی برای نزاعی که شروع کرده اید حاجت به استناد به بیانات این و آن ندارید. محتاج به هیچ کتاب و جزوه ای هم نیستید فقط یک کار کنید ؛ شما (آنکه به ظاهر اصولگرا بود) هیات و رفقایت را رها کن ؛ شما هم ( آنکه هوادار مشروطه پادشاهی بود) جمع دوستانت را رها کن..‌. هر دو بروید توی سلف دانشگاه ، با دیگر دانشجویان معاشرت کنید ، حرف بزنید ، بگوئید و بشنوید‌ ، دردهایشان را بفهمید چون فقط و فقط با معاشرت طولانی با بچه های دانشگاه لوازم معرفت شناختی جامعه دستتان می آید و متوجه می شوید بطن ِ بچه های دانشگاه متعهد و سرسپرده به دفاع از هیچ خط فکری سیاسی خاصی نیستند.

این جبر اختیار سوز خطوط سیاسی را مدتی ترک کنید ؛ به دنبال اثبات مدعای تعلقات فکریتان نباشید. شما دو نفر اگر صد قَسم بر صحتِ اعتقادات خود یاد کنید که خِیر و صلاح جامعه را می خواهید مطلقاً مدخلیتی در فهم واقعی دانشجویان نخواهید داشت مگر اینکه دردهای حقیقی همکلاسی هایتان را خوب درک کنید؛ واقعاً بفهمید در جامعه چه می گذرد ؛ شما باید درک کنید مردم چه می خواهند، نه اینکه انتظار داشته باشید ؛ مردم به دنبال تحقق اهداف شما باشند آن چیزی که «چارلز کورزمن» در کتاب ِ «ناگهان انقلاب» خوب فهمیده و در این کتاب می گوید : « همین بحث هست که جامعه درک کردنی است. » درکِ جامعه به واسطه بیانیه ها ، جزوات و رسانه های سیاسی حاصل نمی شود از معاشرت با مردم کفِ خیابان به دست می آید آن هم نه فقط یک خیابان ، یک محله … برای همین فهم ِ یک خیزش اجتماعی با کشف قواعدِ بی‌قاعدگی ــ یعنی قواعدی که اساس رفتارهای ناقض قواعداند- از دید «چارلز کورزمن» به حساب می آید.

چیزهای که قابل محاسبه نیستند ، قواعد و قاعده خاصی ندارند ، فقط درک کردنی اند و پی بردن به این فهم فقط با درک ِ واقعی دردهای جامعه ، ذهنیت مردم و فهم دقیق روانشناختی مردم حاصل می شود و بس .

منبع : اینستاگرام دکتر طالب